Een rondwandeling van ongeveer 7,5 km door Boswachterij Exloo. Tijdens de wandeling loop je hoofdzakelijk over onverharde wegen en paden door een licht glooiend gemengd bos. De wandeling start bij hunebed D30 en loopt langs het verzetsmonument van Exloo, de gletcherkuil / Pingo-ruïne van Ees en de prinses Beatrix eik.
Boswachterij Exloo ligt op de Drentsche Hondsrug. Besloten naald- en loofbos, open heide en stuifzanden wisselen elkaar af. Het glooiende landschap maakt het een heerlijk gebied om te wandelen.
Aan het startpunt van de wandeling ligt hunebed D30. Het is één van de 54 hunebedden die in Nederland bewaard zijn gebleven. De intrigerende bouwwerken zijn vijfduizend jaar geleden gebouwd door het Trechterbekervolk. Ze dienden als gemeenschappelijk graf. Van de vier oorspronkelijke dekstenen zijn er nog drie aanwezig. De poort is erg goed zichtbaar, dit omdat er nog twee poortstenen aanwezig zijn, maar ook goed te zien is waar de grootste opening tussen de draagstenen is. In de kelder zijn tijdens de opgravingen scherven gevonden van meer dan 65 potten. Dit samen met wat verbrande menselijke botresten en een pijlpunt, dit is voor een Nederlands hunebed vrij uniek.
De wandeling wordt vervolgd richting het verzetsmonument van Exloo. Dit monument is een eenvoudig houten kruis met de namen van vijf verzetsslachtoffers. Deze verzetsstrijders waren onbekenden van elkaar, ze werden afzonderlijk in de loop van september 1944 gearresteerd en gevangen gezet in het Scholtenhuis te Groningen. Ze konden vrij komen door een bewaker die ze wilden laten gaan, maar hadden mogelijk persoonlijke redenen om niet te vluchten. Een zesde verzetsstrijder overleefde de fusillade op 19 september 1944 en is vrijgelaten.
Na ongeveer 4 km kom je bij een overblijfsel van de ijstijd: een gletcherkuil of een pingo-ruïne. De meningen verschillen over het ontstaan van dit overblijfsel. Pingo betekent heuvel. De pingo's zijn gevormd doordat het ijs niet overal door de permanent bevroren ondergrond kon wegzakken. Daardoor werd de bovenliggende grond opgeduwd en zo ontstonden er heuvels. Pingo's zijn dus eigenlijk ijskernheuvels. Soms staan pingo's droog, soms is er een ven ontstaan (kijk hier voor een animatie). Een volgende verklaring komt uit heel andere hoek: niet het landijs, maar de wind zou de gaten hebben veroorzaakt. Tijdens de laatste ijstijd was het zo koud dat grote delen van Nederland onbegroeid waren en de wind vrij spel had. Nederland was een poolwoestijn. In deze periode kan de wind kuilen hebben gevormd. Maar deze kuilen zijn slechts enkele meters diep. Deze dekzand depressies zijn vaak omgeven door een randwal die volledig uit dekzand bestaat.
Tijdens de wandeling loop je verschillende keren over een pad van keistenen. Deze keistenen zijn lang geleden met het landijs vanuit Scandinavië aangevoerd. Tijdens het omspitten van de grond voor de bosaanplant kwamen ze tevoorschijn. Ze zijn toen gebruikt om de zandwegen te verharden. De genummerde keistenen langs de kant van paden geven aan in welk bosvak je bent. Deze cijfers corresponderen met de nummers op kaarten van Staatsbosbeheer. Zo kan b.v. de opzichter met de aannemer afstemmen op welk perceel hout gekapt mag worden. De vakken worden tevens gebruikt om precies in kaart te brengen wat er groeit in het bos en waar wandelroutes uitgezet worden.
De wandeling loopt vervolgens langs de prinses Beatrix eik. Op het moment dat op 31 januari 1938, n.a.v. de geboorte van prinses Beatrix, de klokken begonnen te luiden was een landmeter van het kadaster bezig met het uitzetten van de precieze grenzen in het stuk "woste grond" dat later ingeplant zou gaan worden met nieuw bos en waren medewerkers van Staatsbosbeheer bezig met het ingraven van grensstenen. De toenmalige boswachter van Exloo, dhr. Meelker, gaf direct opdracht een eikenboom te planten ter ere van dit heugelijke feit. Ook liet hij een grote steen neerleggen waarop naam en datum werden gebeiteld. Tijdens de tweede wereld oorlog is de steen tijdelijk op een geheime plaats begraven. Na de oorlog is de steen weer opgegraven en teruggelegd.